پدر و ما در عزیزم :
بامشکلات رفتاری من طبیبانه رفتار کن نه حاکمانه( همچو قاضی ).
به من اجازه بدهید تا با مشورت شما برای آینده ام تصمیم بگیرم ... .اگر اجازه بدهید من هم بزرگ شده ام
هرروز صبح با شادابی سلام مرا جواب بده و مرا با لبخند بدرقه کن
از من نپرس چند گرفته ای؟ از من بپرس چه یاد گرفته ای؟
کم از من بپرس کجا بودی _ به من بگو ؟ منتظرت بودم چرا دیر آمدی؟ نگرانت شدم؟ این هم یک نوع بازخواست است.
من نصیحت نمی شنوم .... آنچه را از من می خواهی عملا با رفتارت از من بخواه.
پدرم مرا از هرچه منع کنی من حساس و حریص می شوم با من حرف بزن و مرا قانع کن و توقعات منطقی خود از من را به من بگو.
دوست داشتن بی قید وشرط نیاز هر دو ماست من شما را همانگونه که هستید دوست دارم شما هم مرا دوست داشته باشید.
امنیت بعداز نیازهای جسمانی اصلی ترین نیاز من است محیطی بدور از تنش و درگیری همراه با آرامش برایم مهیا کن.
پدرم، مادرم بین من و دیگر فرزندانت تبعیض قائل مشو این موضوع مرا به شدت عذاب میدهد.
من متعلق به زمان خود و شما متعلق به زمان خود هستید پس مرا برای زمان خودم( آینده) تربیت کن.
احساس ارزشمندی را در من تقویت کن تا من خودم را قبول داشته باشم و احساس توانمندی کنم.
به سوال های من همراه با آرامش و توجه کامل پاسخ بده تا ذهن من شکوفا شود.
پدرم و مادر عزیزم الگو سازی مهمترین کار در تربیت است با الگو قرار دادن خود هرچه را از من می خواهی اول انجام بده تا من ببینم.
پدر و مادر عزیزم : اجازه نده بین من و تو فاصله بیفتد تا من درددلم را به دیگران بگویم.
سعی کن اولین سنگ صبور من تو باشی.
|
لطفا نگران آینده فرزند خود باشید و هر 15 روز یکبار با مدرسه در ارتباط باشید. |
تواناییهای مرا به من گوشزد کن هرچند کوچک و فقط ناتوانی مرا به رخ من نکش چرا که من و تو هم توانایی داریم و هم ناتوانی.
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت: