روش آموزش رياضی در دوره ابتدایی
کلاس های درس رياضی در دوره ابتدايی ژاپن بيشتر از قاعده و قالب مشخّصی پيروی می کنند و تا حدود زيادی از فرايند تعريف شده و قابل پيشبينی تشکيل شده اند. اين گونه کلاس ها معمولا با طرح يک مسئله از سوی معلم آغاز می شوند. مسئله ای که معلم برای ايجاد انگيزه تفکر در دانش آموزان آن را در طرح درس خود آورده است. سپس دانش آموزان دقايقی برای يافتن پاسخ مسئله به تنهايی يا به کمک يک ديگر به تفکر می پردازند. پس از اين که بيشتر آنان حداقل يک راه حل مشخص را برای مسئله پيدا می کنند، بحث پيرامون راه های مختلف حل مسئله آغاز می شود. معلم از بعضی از دانش آموزان می خواهد تا به ترتيب پای تخته سياه بيايند و روش خود را برای حل مسئله توضيح دهند. پس از توضيح هر يک از دانش آموزان، معلم از آنها می خواهد تا نظر خود را درباره راه حل های ارائه شده بيان کنند و دانش آموزان به طور آشکار در اظهار نظر در اثبات يا نفی راههای ارائه شده می پردازند.
پس از بيان راه حل های مختلف در ارتباط با مسئله مطرح شده، معلم از دانش آموزان می خواهد تا راه حل های ارائه شده را با يک ديگر مقايسه و با محتوای کتاب درسی تطبيق دهند. در اين مرحله است که دانش آموزان کتاب های درسی خود را می گشايند و راه حل های خود را با آنچه در کتاب بيان شده است، مقايسه می کنند. آنگاه معلم از دانش آموزان می پرسد:"آيا کسی راه حل ديگری متفاوت با آنچه بيان شد، پيدا کرده است؟ آيا روشی متفاوت با آنچه در کتاب بيان شده است پيدا کرده ايد؟" پس از پاسخ احتمالی دانش آموزان به اين سؤالات که بيشتر برای جلب توجه دانش آموزان به ادامه بحث مطرح می شوند، معلم خود به مقايسه ای کوتاه ميان راه حل های ارائه شده می پردازد و آنها را در ارتباط با محتوای کتاب درسی تبيين می کند. آنگاه از دانش آموزان می خواهد اگر سؤالی دارند مطرح کنند و در نهايت از آنها می خواهد که کل جريان کلاس را مرور، بازبينی و ارزيابی کنند و حاصل را در يک بند (پاراگراف) در دفترچه های خود بنويسند. يادداشت های دانش آموزان در دقايق پايانی کلاس به عنوان جمع بندی مباحث کلاس تلقی می شود، ارزيابی آنها از کلاس درس را نشان می دهد.اين خود منبعی برای خودانديشی معلم و دانش آموزان و راهنمايی برای بهبود فرايند ياددهي- يادگيری به حساب می آيد.
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت: